Аднойчы закахаўшыся ў паэтку,
Зайшоў на каву недарэка верш.
Адчуў як б'ецца сэрца ён найперш,
Расставіў кубкі і паклаў сурвэтку,
А потым зазірнуў у глыб вачэй,
Няспешна так, хвалюяча і смела,
Крануўся вуснаў - і душа даспела
Аддацца цалкам вершу, ды хутчэй...
Мы используем файлы cookie для улучшения работы сайта. Оставаясь на сайте, вы соглашаетесь с условиями использования файлов cookies. Чтобы ознакомиться с Политикой обработки персональных данных и файлов cookie, нажмите здесь.