Charles Baudelaire. Шарль Бодлер. Танцы змяi

LE SERPENT QUI DANSE

Que j'aime voir, chе're indolente,
De ton corps si beau,
Comme une e'toffe vacillante,
Miroiter la peau!
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -


P. S. Сайт стихи.ру некорректно отображает французский алфавит - здесь первые строки из оригинала, который легко найти на других ресурсах.
___________________________________________________



ТАНЦЫ ЗМЯІ


Як я люблю, о друг залётны,
Назіраць, калі
Твой стан скуры цёмналётны
Зоркай у далі.

Па валасах тваіх смалістых,
Чорных і густых,
Па марах пекных квятністых,
Хвалях іх жывых,

Як ветрам раніцы абуджаны
Прывід карабля,
Сыходжу душою прымаруджанай
Уяўляючы, дзе зямля.

Вачам тваім не ў думкі разлітых
Явай не гарэць,
Ё два люстэркі, на якіх спавіты
Золата і медзь.

Калі міхцішся ты аголеная
Мерным ступаком,
Падаецца, змяя спатоленая
Танчыць хараством.

І галава маладая, лянотай
Поўніцца да дна,
Мне рух нагадвае ўпотай
Падлеткавага слана.

Цела адвольна выдумляе
Гойданне караблёў,
Калі іх хвалямі шпурляе
Ніжэй сваіх краёў.

А калі вільга губ каханых
Кранаецца зубоў,
Як водамі рэк, набрынялых
Снегам ледавікоў,

Тады душа мая набывае
Даўняе віно,
І неба зорнае сплывае
У сэрца мне на дно.



(1821~1867)