Mulier es insolita et aegra.
In illusionibus tuis vivis et erroribus timida.
In speculo imaginem tuam contemplaris, credens te ipsam videre,
sed est essentia, quae in te habitat et te pascitur.
Egestatem tuam — superbia aeterna est,
quae coron; rubigine caeli nubila lacerat.
Difficile est tibi aliquid intellegere:
corona caput tuum velut testudinem mentis premit.
Nullas ad te habeo querelas;
vir ingratus viam ipse sibi elegit.
At tu verba mea ne unum quidem audis.
Sed amo te, mulier insolita — sorores sumus.
Аnasarca tibi
© Copyright: Королёва Майя, 2023
Свидетельство о публикации №123031706221
Свидетельство о публикации №123031706221
Рецензии