Каляровая восень

Толькі-толькі ўступае ў правы
Каляровая восень.
Звон святочны, бы споведзь царквы,
Вецер сіплы даносіць.
Скроні дрэў ахапіла агнём
Трапяткой адзіноты,
Туманы валадараць жыццём
Анямелай лістоты.
Сум бурштынавых завушніц
Устрывожанных клёнаў
Адгукнецца маленнем званіц
У паглядзе стамлёным.
Акрыяе імгненна душа
Пад ахоўным Пакровам,
З-пад яскравай выявы Крыжа
Уваскрэсне нанова.

07.10.1994

Фота аўтара


Рецензии