З якога неба прыляцела ты
Каханнем, што ў пачуццях маіх жыцьме?
З якой планеты льецца той матыў,
Што расквітнеў, нібы валошкі ў жыце?
О, веліч думак! -- Нотаў хараство,
Што ў сэрцы граюць з вечара да рання
І адкрываюць нам нябёс прастор
Падоранага Госпадам кахання.
Чакаў цябе, бо верыў, што ты ёсьць.
Для кожнага ў жыцці даецца пара.
Ты -- мой анёл, сяброўка, мара, госьць:
Ты -- тая нота, што ў душу запала.
11.02.2020.
А
© Copyright: Валерий Познякевич, 2023
Свидетельство о публикации №123022704256
Свидетельство о публикации №123022704256
Рецензии