Выварочваю думкі, нібыта кажух,
У жыцці прызначэнне шукаю.
За пражыты свой дзень -- дзякуй Богу, кажу,
А яшчэ -- беларускаму краю.
Веру ў сілу яго векавечных дуброў,
У цячэнне удумлівых рэчак,
Што на хвалях нясуць вольных ніў серабро,
Зіхацяць таямнічасцю свечак.
Тут Касцюшкі сляды валунамі растуць,
Тут Купалы і Коласа думкі.
Прыцягненне Айчыны чуваць за вярсту --
Яна цягне насустрач мне рукі.
Калі б кожны мог гэтак Радзіму любіць
І дарыць дабрыню яе дзецям --
Стала б вольнай і чыстаю повязі ніць,
Размаўляў бы з Айчынаю вецер.
Каліноўскага думкі ў аснову ляглі
Той свабоды, якой мы жадаем.
Як жа многа ўсе разам мы здзейсніць змаглі,
Калі б воля жыла па-над краем.
04.02.2023.
Прызначэнне
© Copyright: Валерий Познякевич, 2023
Свидетельство о публикации №123021404675
Свидетельство о публикации №123021404675
Рецензии