Гул заціх. Я выйшаў на падмосткі.
Давяраючы дзвярному вушаку,
Я лаўлю ў далёкім цікавосткі,
Што абрынецца і на маім вяку.
На мяне цаляе змрок ад ночы
Тысячай бінокляў на асі.
Калі толькі можна, Ава Отчэ,
Келіх гэты міма пранясі.
Я люблю Твой план вышынь да грамаў
І ад ролі лепшай файны боль.
Ды цяпер ідзе другая драма,
І мяне на гэты раз Ты зволь.
Складзены даўно сцэнар для дзейства,
І завершыцца сыход пуці.
Я адзін, усё ў фарысействе.
Жыццё пражыць - не поле перайсці.
1946
(1890~1960)
Б. Пастернак. Гамлет
© Copyright: Виктор Шатило, 2023
Свидетельство о публикации №123020404404
Свидетельство о публикации №123020404404
Рецензии