Клiч, не клiч

Жыццё не люблю ўсё мацней.
А...


А смерці,
амаль,
не баюся,
бо я зразумеў,
не ў сабе я,
а калі памру...

Ну і хай.

Ужо ні аб чым не шкадую,
не плачу…
Так, трошачкі,

трошачкі
злуюся...



Жыццё апынулася
даўжэйшы


лёсу…


Так памру!!!

Ну і хай.

І смерць, ні, не клічу,

стараюся

...запесціць
мальковы свой
сум.

Так час мой праходзіць хутчэй, і-і-і...

Напэўна, памру.

Ну і хай!!!


Рецензии