На ростанях Любовi - 26 -
Гронкі ночы! - світаннем за душой...
Мкне лета на малацэ; сырадой -
Ветрагону; прамяністае хоча
Цень адкрыць; цемраю стаіць
Воўк схуднелы. Скруткамі сабакі.
Сцяблу цярпець, і полю мака
Страхоцці танкастволіць, каб узняць...
Помніш, захад... Прадракаў ноч.
Валасы сутоння накрываюць
Дзень. Аблокі цемру дарываюць.
Узоры прорвы невідушчых воч...
Толькі... дбаў? аб тым? у голаў
Брыдзе не дакор - цяпла абрыс
І шаты поўдня і спякотны кіпарыс!
Лагоднае вады на млын - наўкола.
Донцаў зірк! Спадкаемцы адтуль!
Пыхне прамень. Прамень - слугуе.
Гук арфы арфу зноў сілкуе.
Майстраваць збіраецца... І стуль
Думка. Шугае. Таямніц памкненне.
У ланцугах праедуць скразнякі.
Сам-насам. Любіш - двайнікі.
Сыходзіш - зерне сталее і - насенне...
Свидетельство о публикации №122122703486