На ростанях Любовi - 26 -

Каханая! адны зорак вочы -
Гронкі ночы! - світаннем за душой...
Мкне лета на малацэ; сырадой -
Ветрагону; прамяністае хоча
       Цень адкрыць; цемраю стаіць
       Воўк схуднелы. Скруткамі сабакі.
       Сцяблу цярпець, і полю мака
       Страхоцці танкастволіць, каб узняць...
Помніш, захад... Прадракаў ноч.
Валасы сутоння накрываюць
Дзень. Аблокі цемру дарываюць.
Узоры прорвы невідушчых воч...
       Толькі... дбаў? аб тым? у голаў
       Брыдзе не дакор - цяпла абрыс 
       І шаты поўдня і спякотны кіпарыс! 
       Лагоднае вады на млын - наўкола.
Донцаў зірк! Спадкаемцы адтуль!
Пыхне прамень. Прамень - слугуе.
Гук арфы арфу зноў сілкуе.
Майстраваць збіраецца... І стуль
       Думка. Шугае. Таямніц памкненне.
       У ланцугах праедуць скразнякі.
       Сам-насам. Любіш - двайнікі.
       Сыходзіш - зерне сталее і - насенне...


Рецензии