Як хочацца люляць тваю калыску,
А ты ўжо вялікі. Ты- юнак!
Жывеш сваёй сям'ёй, зусім не блізка.
І ў госці не прыходзіш проста так.
Так хочацца сустрэць цябе са школы,
Гарачай смачнай ежай накарміць,
Сказаць табе ласкава, шчыра словы,
Якія ты паспеў ужо забыць.
Так хочацца дазволіць сабе вольнасць:
Гадзіннікаў спыніць няўмольны бег,
Прыціснуць да сябе,быць разам вечнасць,
Пачуць зноў хлапчуковы звонкі смех!
Як хочацца люляць тваю калыску...
На вушка табе казачкі шаптаць.
Сынок, ты недалёка, і не блізка.
Ты ў сэрцы! А адтуль ужо не дастаць.
Сыну
© Copyright: Марина Ноябрьская, 2022
Свидетельство о публикации №122120808171
Свидетельство о публикации №122120808171
Рецензии
Не скажешь сыну остаться маленьким.
Он не послушает и будет прав.
Очень знакомая и понимаемая ситуация.
Доброго Вам здоровья и счастья!
Иван Олегович Савельев 26.01.2023 04:43 • Заявить о нарушении
Он не послушает и будет прав.
Очень знакомая и понимаемая ситуация.
Доброго Вам здоровья и счастья!
Иван Олегович Савельев 26.01.2023 04:43 • Заявить о нарушении