Вiтаю

Я нарадзiлася у мястэчку,
Што на Палессi, дзе Юры,
Блакiтам, срэбрам Прыпяць-рэчка,
Упрыгожывала усе куты.
Мой хутар, дзе заужды лагодна,
Дзе толькi вецяр i бяскрай,
Дзе з бэзу завушнiцы - модна,
Дзе босым бегаць - гэта рай.
Сунiцы даспадобы дзецям,
Пунцовый твар i вусны - смак.
Все клопаты, нiбыта смецце,
А да раздолл'я я - мастак.
Тут всё пякучае да боллю,
Да боллю люба i балiць,
Нiбыта хтосьцi сып' е соллю.
Ды не магчыма не любiць.
Моё мястэчка, родна вёска,
Мой родны кут, святло зямлi,
Як мне балюча, як мне млосна,
Як усё iнакш - мацней балiць.
Курлыч, мой бусел у паднябесс' i,
Успамiн дзяцiнства уначы.
Я з вёскi, я люблю Палесс'е,
Мой родны кут - Юравiчы.


Рецензии