Лагуна хваль у небе
быццам лагуна хваль імкнецца,
ў іх жа я і заблукаюсь,
вачам тваім усё даецца.
І цемень тая не пагубіць
тваіх вачэй чароўны свет,
маланка крыўдзіць усе,
што ніхто такія зоркі не палюбіць,
але скупа яна,гучыць без думаў вольных.
Лагуна гэта ў нябёсы ўзлятае,
ды будзе худа хмарам,
цяпер яна там спачывае,
і хай гавораць,што ўсё вачам тваім далося дарам.
20.11.2022
Свидетельство о публикации №122112008255