На ростанях Любовi - 21 -

О, колькі дзён сышло ў небыццё, -
Казак колькі, выдумак не вернеш!..
Спякотны, летам замеццю памерзнеш,
Таму, што назва гэтаму - Жыццё.
       Сколькі шчадрот - на думцы - адцвіце...
       Навяртаць і няўрымслівую сілу
Вышынь. Аракул ткне гаманілу!..
       Цюрчыць: клён у кроне, у лісце.
Дзён ганарыстых кола пхнуць!
Між славалюбства - дакрануцца!
Праз тыя дні, і восені куюцца:
Наследак зім жудасны праткнуць...
       Эпохі. Эпасы. Хлынуць праз мяне.
       Прыйдзе час - ачоляць яны сэрца.
       Пройдзе час - загояць яны сэрца.
       Як акраверш, прывідам у сне.
За любоў. Ахвярны, ладнасць крой!
Ніхто яе не збочыць; і часцінкі -
Тыдні, дні, стагоддзямі хвілінкі -
Злеплены любві людской, людской рукой.
      ...Ветразь! вадаграй! вятрак! масты!
       Пурпур аблок, адхоны, верхавіны.
       Птушкі поўдня шыраць пуцявіны. -
       Чутны іх посвісты, нябачныя сляды...