На ростанях Любовi - 20 -

Прынёслых дум сімфоній чарада.
(Духоўнай радасці духоўныя напевы).
Тчэцца сутнасць, - анёл не "левы".
Дум узнёслых - сімфоній чарада!
       Я слухаў музыку любові.
       Уразумеў, чым жыгане маланка.
       Хто дакараў Каханую "каханкай",
       У замець сведчаць спеўна салаўі.
Сягай, матыль. Сховішча - трава.
Сядзіба! Складвае матыль крыльцы.
Узняцца хоча. Расхінае крыльцы!
Спатоліць квецень, лучаны травой.
       Я матылёк, які ўзлашчыць свет.
       Экватар я - звіў сваю прастору.
       І на прыступках - зарой угору.
       След вандроўніка пакіну - яркі свет...
Ты стуль, каханая, глыткі спаўна
Важкай дарнасці пачуццё; насіла
Сэрца стуль, - не ўпотай сіла.
Студзень - каб вярталася вясна!..
       Шамрэе. Прыцемкі глыбей.
       Плыты ільдамі. Ваколіца. Жарты.
       Вясло! вясло! - дзе лязо пагарды.
       Плывём, - у маладосць, - адкрыў табе!..


Рецензии