Зiмнi вечар…
Цёпла у хаце…
Пад распевы цвыркуна
у камiне тлеюць дровы
адгарэла зiхаця
Без журбы i асцярогi
па падлозе
уздоўж вакна
скачуць пошугамi богi
адыходзячага дня
Прымхi тут не надта звонкi
не азмрочваюць камфорт
а з дзівосаў толькi коткi
ды кiтайскi нацюрморт
Мы с табой аднi…
Мы разам…
На павек прызыўны ўзмах
праяўляецца жаданнем
плынь лагоды у вачах
I хавая ўздых мiжвольна
у цікаўнасць або у страх
сузіральнікам няёмкім
час лунае мiма нас
аднойчы 2
© Copyright: Дмитрий Панков 3, 2022
Свидетельство о публикации №122101102497
Свидетельство о публикации №122101102497
Рецензии