В минуту грусти

Мудах сагъатда жазылгъан назму

Ой анам, сен кетгенли,
Жашау алай тюрленнгенди...
Къужур ауруу кёплени
Суууруп алып кетгенди.

Ол ауруудан ёлгенле,
Кебинленмейин диндеча,
Целлофан хызенледе
Къалдыла мажюсюлеча.

Ауруу къыйынлыгъындан
Биз да къутула келгинчи,
Жетди энтта бир душман,
Тюз жан алыучу жетгенча.

Кюйсюз уруш башланды,
Жарлы халкъны ёлтюрелле,
Туугъан къарындашланы
Бир-бирине юскюрелле.

Ол урушха жашланы
Сормай-ормай чакъыралла.
Аз да унамагъанны
Зинданла бла къоркъуталла.

Ох анам, энди бизге
Ма аллай жашау келгенди,
БУ саулай халкъны бирге
Къой сюрюуге тенг этгенди.

Бар эсе аллай тёре,
Кёкледен къарай болурса,
Хар нени андан кёре,
Сен бизге жарсый болурса.

Ах анам, жарсыма сен,
Хар айтыучунг эсимдеди:
Къыйын заманла келсе,
Ийманым жюрегимдеди.


Рецензии