На ростанях Любовi - 3 -
Якіх шляхоў, якіх нямых сцяжынак
У гэты край - салодкі ад дажджынак?
Як ты, любоў, знайсці мяне магла?
Аракуламі? восеньскай дрымоты?
У баразне пакінутых палёў
Медзь імглы... гэта ты, любоў?
Леў-віхор! пылу пералёты!
Тын - зямля. Падзея! - Вырай птушак
Збірае песні развітальных дзён.
Асэнсаваны ток праз ветлы с о н, -
Спавіты звон: кветкавы, не стужак...
О! магла чырванню каліны
Сцерці водар важкасці лугоў,
Эротыку здрабнелую высноў...
Сэрцам чуць сардэчнасць: напаміны...
Прачулы пошчак сэрца, дыханне.
Глыбокі зірк на цвёрдую шашу.
Голас - дарны - тонкую мяжу -
Чула сэрца. Таемнасцей дазнанне!
Таемнасць... Ахапіла. Атуліла.
Шлях - сталення - выдала ключы.
Удзень я увіхаўся, уначы -
"Кахай, кахай!" - душа яе маліла.
Свидетельство о публикации №122091303750