Войны, падман, атрута --
Новы адбітак часу.
Стала жыццё пакутай --
Кветкі не любяць вазу.
Там, дзе расла Свабода --
Краты і дрот калючы.
Знішчаны волі водар
Ад Ірпіня да Бучы.
Стогне пад цяжкім гнётам
Песьні народнай слова.
Родных не чую нотаў --
Мне за дзяржаву сорам.
Сорамна за маўчанне,
Сорамна за цярпенне.
Праўду прадаў начальнік --
Ён яе нам не верне.
Гайка сціскае думкі.
Гайку разьба трымае.
Хутка мы ўзнімем рукі:
Станем, нібы трамваі.
Нас супыніць не зможа
Тормаз жыцця старога.
Едзем, а значыць -- можам
Бачыць у волі Бога.
21.08.2022. Заслаўе
Адбiтак часу
© Copyright: Валерий Познякевич, 2022
Свидетельство о публикации №122082305552
Свидетельство о публикации №122082305552
Рецензии