Я так сумую без цябе
Бо мы з табой размовы не знайшлi.
Такi то, жаль ахопвае мяне.
За тыя днi, што у нас былi...
А мы па iх i метра не прайшлi...
А я чакала...
Думала, мае адчынiш дзверы.
А у вечары заужды была ,
Каля вакна.
Глядзела я на зоры што у небе,
Дый так без меры,
Нагаварыцца з iмi я змагла...
А смутку ужо парой,
праз край...
Якi у душу маю налiуся ...
А месяц што узышоу,
мне кажа,-" Пачакай...
Бо ён дарогi не знайшоу.
Вядома ж ...заблудзiуся...
Свидетельство о публикации №122081407411