Дзве ружовыя хмаркі,
тэпцікі божачка,
вольнага майго,
скінутыя
ў неба…
Плывуць сабе побач…
Як жа так?
Бо няма яго, няма!
...А тэпцікі - вось яны,
плывуць сабе паволі…
Хто даў мне гэтую здольнасць,
ачалавечваць усё, што вакол.
І нават цябе?
Бо няма цябе, няма…
Дык чаму,
амаль кожную ноч,
зачыніўшыся ад усіх і ад Уся,
чыесьці светлыя думкі…
Я?!
Выхлёбтваю на паперу…
І яны застываюць на ёй назаўжды.
А дзве ружовыя хмаркі на заходзе…
Плывуць сабе …
Над Парыжам.
Паволі.
Тэпцiкi божачкi майго
© Copyright: Ицхак Скородинский, 2022
Свидетельство о публикации №122080806781
Свидетельство о публикации №122080806781
Рецензии