Арсен

Гьачам унра Сапарли
Хьаркабаиб Арсейзи:
– Чум дирара вецIличи
ВецIал чедихьахIелли?

Авал дусцун виубси
Хъяшали алав хIеръиб,
Тамашла суалли
Урши вахъ шипIвяргIяхъиб:

– Дила кIелра някъличир
ВецIал тIул сари лерти…
ГIурра вецIал чедихьес
Чила тIулби дуйгIути?

Къакъла гIела кавцилри
Унрани сунна някъби.
Алав гIур чилра аги
Гьалакавцахъес тIулби.

Гъалагси хIусбулхъличи
Хъяша гугииб хапли,
Угь-мугьлизи икили,
Чердалтесвииб дабри.

– Эй, урши, се бирулри?
БугIяригургу хIечи!
ДуцIрум гьансадикилив
Сен цункьяшмарирулри?

ГIур тIамала хIергъули,
«Духул жан» сай архили,
ХIисаб арзес гьалакли,
Ибкьли гумли дуйгIули:

– ВецIал тIулра гумулра…
Детарар вецIну цара.
КIел гIурра – вецIну кIира,
ГIур хIябал – вецIну хIябра…

Гъаличи адикили,
Гумлира бехIтIулбира,
Арсен сай, хIякизурли,
Ухъначи хIерикIули:

– Сапар, хIу хIяниубкъи,
Набзи суаликIулри.
ХIейрулрив нуни кьяйда
ДейгIес кьяшмачир гумли?


Рецензии