Я памятаю рукi мацi
Шаршавыя i цёплыя далонi.
Гатовыя уратавацi
Ад ветра шквалаў ды калючых боляў.
Яны не мелi адпачынку,
Руплiвыя у хаце i на полi.
Умытыя расой травiнкi,
Слязой, аплакваючы цяжку долю.
Яны сушылi мае слёзы,
З пяшчотнай ласкай змахваючы з твару.
Сагрэць спяшалi ў дзень марозны,
Хавалi маё сэрца ад пачвары.
Матулi рукi прыцiскалi
Часiнай смутнай да сябе з любоўю,
I пакрывалi быццам шалям
Каб ратаваць мой лёс тужлiвай долi.
Я памятаю цеплыню iх,
Барозначкi, пакiнутыя працай.
Прапахшы сокам кветак, плюшчу,
Ды з бархатнаю мацярынскай ласкай.
Свидетельство о публикации №122060603136