Дзень праходзіць яснавокі,
У ночку зменіць месяц сонца.
Прасціраюцца аблокі
Тонкім шоўкам да аконца.
Колер іх ружовы, ясны,
Сонейка яшчэ падсвеціць.
Нехта цягне чорны пасмы —
Запануе ноч на свеце.
Нёман-бацька чорным пасам...
У цемры стане таямнічым.
Не пазнаеш гэтым часам,
Ён змяніў сваё аблічча.
У начы пугач засвішча —
Гучна, жудасна, зацята...
Месячык нясмела блішча —
Між аблокаў, што кудлаты.
З цягам часу мрок гушчае,
Ноч бярэ ўладу ў рукі.
Недалікі зачышчае,
Рэха дорыць казкі-гукі.
Ночка наступае...
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2022
Свидетельство о публикации №122051901901
Свидетельство о публикации №122051901901
Рецензии