Па дарозе хутка, жыва
Я да возера іду.
Птушак спевы — пералівам,
Ім я пералік вяду.
Сонца свет такі іскрысты,
Промні праз маладнячок.
Родны лес — прыгожы, чысты,
Штось спявае раднічок.
Мох зялёны прад вачамі,
Мяккі ды пухнаты шоўк.
Я хадзіла б тут часамі,
Не спужаў бы шэры воўк.
У душы гармонік грае...
Хтосьці скарб зямлі збярог.
Так, няма канца і края
Казке леса і дарог.
Па дарозе хутка, жвава
Я да возера дайшла.
Сосны злева, сосны справа...
Цішыню, спакой знайшла...
Па дарозе хутка, жыва...
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2022
Свидетельство о публикации №122042002047
Свидетельство о публикации №122042002047
Рецензии