Прыходыла да манэ баба Ева,
Нэ зрубыла выд яна злобы дрэва!
Гэтай злобай вочы бабы лыпыталы,
А ручонкы манэ за валасы тягалы!
Лыпытала баба Ева – нэшта нэузнятна…
Да мянэ гзта была нэ вэлмi прыятна!
Я убачыу на сталэ кошыкi з яйцамi ляжалi –
Мнэ iндушкi гэты яйцы задаравалы!
Але спачатку я змоувiу вельмi узнятна…
Каб для Евы гэта было прыятна!
Адыйшлы ты ад манэ вельмi далэка
И нэ лыпытычы як гэта сарока!
Але Ева ящэ грамчэй залыпытала,
Валасы з маей галавы пащы усе паздырала!
Нэ старпэлы мае рукi гэтай злобы,
А у яйцах жывуць там напэуна мiкробы!
Яны кошык той ухватылы,
На галаву бабу Еву нарадылы!
I ужо баба гэта – як прынцэсы…
А жывуць у яё у галаве толькi бесы!
06.03.2022
Карона-Кошык!
© Copyright: Олег Красовский, 2022
Свидетельство о публикации №122030604791
Свидетельство о публикации №122030604791
Рецензии