Звералюди

З якога звярынца ўсе тыя людзі,
Што клічуць да зброі, з мазгамі не дружаць?
І што за навала Зямлю захапіла,
Што гэдак народы ўсе пасварыла?

Каму так патрэбна каб кроў пралівалі,
Каб людзі сусвету ўвесь час ваявалі,
Не мелі спакою, не мелі Любові,
А маткі і дзеці мярцвелі ад болю?

Бо той, хто штурхае народы да зброі,
Наробіць ўсім вельмі моцнае шкоды.
А самі яны ваяваці не будуць
 І іхнія дзеці ў войску не служаць.

Не слухайце, людзі, вы гэтых вар“ятаў,
Не ідзіце з вайною ў дом свайго брата.
А ў доме сваім навядзіце парадак,
Не ладзьце з суседзямі войнаў і звадак.

Жывіце ў міры, у ладзе, ды згодзе.
А гэты вар“ятам скажыце вы: «Годзе!».
Няхай на Зямлі ўсталюецца Мір -
Шчаслівыя песні запоўняць эфір.

                Люты 2022г.


Рецензии
Какие замечательные стихи, Людмила! Я читала и наслаждалась. Всё поняла. И звучание речи удивительное, музыкальное. Аплодирую снова и снова.
С уважением, Светлана.

Светланка Шишкина   16.01.2023 20:22     Заявить о нарушении
Спасибо за тёплые слова, особенно за понимание! Душа болит от всего происходящего. С уважением.

Людмила Климович 2   16.01.2023 23:26   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.