Як добра ўсё-ткі на свеце жыць!
Духмянай гарбаты сябрам заварыць,
Бачыць іх вочы, слухаць, маўчаць,
Гаварыць пра жыццё, жартаваць...
Спыніцца нарэшце, перадыхнуць,
Цішу начную душою адчуць.
Крыкнуць Сусвету:"Глядзі, гэта я,
Зямная і непаўторная".
Клін жураўліны вачыма лаўлю,
Тварам-дажджынкі...Бясконца люблю Родны палетак, рамонкавы рай
І неабсяжны блакіт-небакрай.
Цудоўна на поўны голас спяваць,
З пяшчотай у сэрцы "Дзякуй" сказаць
За простае шчасце на свеце жыць,
Пісаць, працаваць і любіць.
Як добра!
© Copyright: Наталля Родная, 2022
Свидетельство о публикации №122022301173
Свидетельство о публикации №122022301173
Рецензии