Я пра маці узгадаю
І ў мінулае збягаю...
Зноў дзяцінства успаміны
Паплывуць як ручаіны...
Мама, любая матуля,
Ты- красуня і чысцюля.
Як ты хораша спявала!
Нас спяваці вывучала.
Размаўляла з кожнай кветкай,
Як з малою любай дзеткай.
Я таксама іх шкадую,
Унучаня на тым гадую.
Маці добра малявала
(Мела талентаў немала).
Я зайздросціла сабе:
“Цуд! Не мама у цябе!”.
Усё жыццё перабіраю:
Няма шчасця. Боль без краю...
Маці выліла шмат слёз
(У мяне падобны лёс...).
Цяжкія з ёй неслі страты:
Жахам поўніліся хаты...
Алё трэба было жыць, -
Гэты боль не падзяліць.
Шмат гадоў ужо без мамы
(Чорныя на сэрцы плямы)...
Мама- свет мой быў адзіны.
Успаміны... Успаміны...
Пазіраю моўчкі у неба...
Божа мой, як мама трэба,
Як яе мне не хапае, -
Без яе жыццё мінае...
Студзень 2022
На фото - Моя Мама в молодости.
Праз усё жыццё...
© Copyright: Инесса Налегач, 2022
Свидетельство о публикации №122011304405
Свидетельство о публикации №122011304405
Рецензии