мара

Шар луны павiс
i свецiць
жоутым жалем зiхаця
бо не здарылася мара
што па снах маiх прайшла
не адкрылася да свету
зоркай золкай залатой
i няздзейсненай каметай
не успарола неспакой
нi каханнем
i нi лёсам
не пралiлася дожджом
нi атрутным першым щасцем
болем
помстай
цi тугой
Не пазнала прабачэння
цудам цемру ваража
нi бы набожнага цела
трошкi грэшная душа


Рецензии