Воспоминания о Зеленогорске

(перевод для пения: "TERIJOEN MUISTOJA" Arvo Tolonen)

Берега тайны остались
Там позади,
И миражом показались
Мягкие пески.
Луч маяка освещает
Волны в вечерней мгле…
И, когда блеск вспоминаю,
Слышится песня мне.

Терийоки ветер облетел,
О Зеленогорске песню спел.
Берега родные, волны озорные –
Мыслями всегда туда летел. Да, летел!

В Миккели с гор прокатиться
Нравилось нам.
Видя откосы, тоскую
По ушедшим дням.
Прошлого года морозы,
Лунные вечера,
Мостики льда и торосы
В памяти, как вчера.

Терийоки ветер облетел,
О Зеленогорске песню спел.
Берега родные, волны озорные –
Мыслями всегда туда летел. Да, летел!

sanat ja s;vel Arvo Tolonen

Kannaksen kauneimmat rannat
Jaaneet on taa.
Pehmeat lampoiset sannat
Kaukaa kangastaa.
Aalloille syksyisin illoin
Majakka loisteen loi.
Tuota kun muistelen milloin,
Nain savel silloin soi.

Terijoen puistot tuuli vei,
Terijoen muistot haivy ei.
Missa kotirantaan aallot lyovat santaan
Sinne aina lentaa aatoksein! Aatoksein!

Mikkelin maailt; ennen
Ah laskettiin.
Vielakin kun ohi mennen
Kaipaan rinteisiin.
Talviset kuutamoillat
Paukkeenkin pakkasen.
Jaatikon kirkkaimmat sillat
Muistan kuin eilisen.

Terijoen puistot tuuli vei,
Terijoen muistot haivy ei.
Missa kotirantaan aallot lyovat santaan
Sinne aina lentaa aatoksein! Aatoksein!