Птушка яскравая...
Вечная мара, рамантыкаў прыз.
Ім не патрэбна ні хаты, ні хлеба,
Толькі каб споўніўся нейкі капрыз.
Птушка чароўная, рэдкая птушка...
З мора бурштыны яна дастае.
Дзіўныя рэчы здараюцца слушна,
У кожным бурштыне малюнак жыве.
Мае бурштын цудадзейную сілу,
Бокам другім ты яго, павярні.
Ды зазірні ў пласцінку, як міла!
Бачыш Радзімы сваёй карані.
Сонечны, цёплы, магутны каменьчык...
Птушка выносіць яго з глыбіні.
Рэчыва дзіўнае, нібы агеньчык,
Сам у бурштынавы свет, загляні...
Свидетельство о публикации №121120502934