Розныя воды iснуюць у свеце.
Вадкасць празрыстая стане жывой.
Мёртвая — чорнай бядой на планеце,
Жудасны, горкi, шалёны напой.
Гучна крынiчка няспынна спявае
Песню вясёлую роднай зямлi.
Верце, ёй, людзi, крынiца жывая,
Дбае яна, каб вы доўга жылi.
Думы аб гэтым — гляджу ў калодзеж.
Ведаю добра з дзiцячай пары.
Улетку ў спёку ён мог охалоджваць
Спраўным магнiтам на нашым двары.
Воды жывыя тачацца з крынiцы,
Нёман збiрае ваду раднiкоў.
Хочацца ўдоваль вадзiцы напiцца,
Каб далучыцца да слаўных вякоў.
Воды Радзiмы — гаючыя сродкi.
Веру ў гэта з юнацкай пары.
Воду цанiлi разумныя продкi —
Добры калодзеж у кожным двары.
Жывая вада
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2021
Свидетельство о публикации №121112902776
Свидетельство о публикации №121112902776
Рецензии