Страцілі пахі салодкія ружы, колер іх больш не чырвона-напружны.
Нават сонца не дорыць цяпла, сонцу цяпер зямля не міла.
Больш не слышны і птушак галасы , спевы свае схавалі яны да вясны.
Схаваліся людзі ў берлогах-кватэрах, пануе ў свеце зімняя цемра.
Люблю восень я, быццам гэта вясна :
Квятнее у гэты час мая дзіцячая душа.
Замест руж абдыму я верасы.
Заплятае пяшчотны ветрык туман у мае валасы.
Дожджык халодны напое зямлю,
Лісце спяе апошнюю песню сваю.
Маці-прырода, адыдзі хутчэй ад сну,
Падары, калі ласка, нам цёплую вясну.
Жнівень 2021 - Лістапад 2021
***
© Copyright: Адарья Квецень, 2021
Свидетельство о публикации №121111808696
Свидетельство о публикации №121111808696
Рецензии