Блакiтам лашчыць подых
вольнага паветра
вiльготных хмар
невымытае шкло
i ад тваiх далоняу
трапяткога сэрца
на маiх вуснах
усплывае
мяккае цяпло
i доужыцца
бясконцае чаканне
узмахах лёгкiх
зачарованых павек
i велiчна
мiнае пакаранне
за адзiноту
двух шчаслiвых чалавек
Так адбылося
здарылася
сснiлась…
Сустрэчай позняй
нас аддзячыу пэуна лёс
неспадзяваным выпадкам
то даукiм
то гуллiiвым
як бы аблашчаны
старэнькi добры пёс
i можам здолець
мроей жыць адною
не знiшчыць памяць
i пачуцца не суняць
i у час спагаднага
цiхменнага пакою
даць абяцанне
зноу даверлiва кахаць
I цешачыся першай узнагародай
у таямнiцу нi бы верную пранiк
пачую вострым болем асалоду
скрозь твой прыглушаны узгодай
цiхi ускрык
па беларуску 4
© Copyright: Дмитрий Панков 3, 2021
Свидетельство о публикации №121111302258
Свидетельство о публикации №121111302258
Рецензии