An magis etiam inanis sonnet
Tu quietus, es dormientes deinde ad me, non latentes,
Sicut autumnus, aurea tegmine spirat,
Ita quod silentio posset, ad extremum nocte, non cadens tacita,
Tangere vestimenta tua majore cum silentio.
Tactus vestimenta tua cum magis silentio,
Nocte, frustula majore cum silentio,
In vestibus autumni, sicut aurea gossamer,
Tu venis ad me somnium iterum.
Ita quod, in tegmine de anima, quod indutus est maior pulchritudo,
Super ore nocte tentorium,
Corpus resplenduit, ortu supra se,
Et non est anima in turpitudinem animae,
Visum est magis similis animae,
Caecae tenebrae, tenebrae, sine clouding.
Offerens ad aronzon
© Copyright: Артём Огурцов, 2021
Свидетельство о публикации №121102107237
Свидетельство о публикации №121102107237
Рецензии