Вось выходзiць той туман,
Дзе было надхненнне.
Думкi сення ён падаў
Для шчадрот рашэння.
Чараўнiцтва там было
Мабыць ноч задумка.
Казкi, байкi там ўсё,
Ночка та блуднiца.
Месяц з неба як зышоў,
Попалю гуляе.
I туман уже дауно
З нiм усё забаўляе.
Эй, глядзi ты чалавек,
Что за цуда бузде?
Месяц попалю бяжыць
Ён гарэза гэтый.
Вось уцякае той туман
Дзе было вяселля.
Цудаў, казак, там няма,
Гэта нам ня треба.
I туга настала зноў
Дзе туман чароўны.
Мабыць знова ён зышоў
I няма рашэння.
Вось глядзiце ...
Чараўнiцтва мабыць ёсць,
Дзе туман па пабегаў.
Месяц зорку з неба зняў
Каб усё збылося.
Хто жаданне загадаў,
Казка знова будзе.
Месяц знеба зноў зышоў
Будзе нам вяселле.
У жiццi бывает так,
Байкi, казкi, цуды.
Трэба гэта чтоб было
Будзе нам i дзiва.
Вось выходзiць той туман
Дзе было надхненнне.
Месяц зноў гуляе там
Для свайго вяселля.
Чараунiцтва мабыць ёсць
© Copyright: Андрей Дрозд 2, 2021
Свидетельство о публикации №121101202477
Свидетельство о публикации №121101202477
Рецензии