46. Не дазваляй душы...

               
(перевод стихотворения Заболоцкого на белорусский язык).

Не дазваляй душы ленавацца,
Каб ваду ў ступе ня таўчы,
Душы не варта прахалоджвацца
Ні ў дзень, і нават ні ў ночы.
     Гані яе ад хаты ў хату,
     Цягні з этапа на этап
     Па пустцы, і зусім ні к свату,
     Праз непагадзь, як бы варьят.
Не дазваляй ёй спаць на лежку
Пры свеце ранiшняй звязды,
Ганi гультаўку на прабежку,
I крытыкуй яе заўжды.
     Калiж даць схочаш патуранне,
     Яе пазбавiць ад клапот,
     Адразу будзе пакаранне:
     Кашулю скiне без турбот.
А ты хапай яе за плечы,
Вучы i мучай да цямна,
Каб жыць з табой па-чалавечы
Вучылася зноўку яна.
     Яна рабыня, працаўнiца,
     Яшчэ капрызная дачка,
     Бывае, нават, i царыца,
     Такога лепей не чакай.
Душа ўвесь век павінна працаваць,
Каб уладальнік шчасце мог спазнаць.
Мараль* пераклада ў тым,
Каб Забалоцкі беларусам стаў сваім.
----
* лат. moralitas, фр. la morale - павучальны вывад з чаго - н.

                13.01.2018,  Манреаль, Канада.