... Адляцелі дні, мінулі, -
Жвір рассыпаўся і знік;
Толькі струны і гукнулі,
Быццам храма вартаўнік
Матануў рукой высока
І шалом паклаў ля ног!
Развіталіся з вытокам.
Ды каштоўнасць - не мурог...
Вільня! Вільня! за лясамі,
За палеткамі лугоў
Сніся, мне, хоць галасамі
Ці шчымлівасцю званоў;
Ёсць узор і ў каханак.
Што кахаюць - проста смак!
Абудзіўся твой Мастак,
Каб тварыць - агнём - маланак!
Вiльня. Развiтанне
© Copyright: Виктор Шатило, 2021
Свидетельство о публикации №121083006935
Свидетельство о публикации №121083006935
Рецензии