***
По-над соснами где замять
месяц встал в зенит–
и открыл укромный закут,
где безвестный спит.
Увидали танцовщицы
платье всё в крови,
а бедняга бледнолицый
словно бы убит.
Те спустились потихоньку–
бездыханный тот–
ой ли сердце бьётся? тронь-ка...
бедный, не живёт!
Те глаза ему закрыли–
людям не враги:
не уснул он, поостылый,
но в бою погиб.
Те оплакали, омыли
милого бойца,
цветом голову овили–
маску без лица.
И до жизни заласкали,–
до смерти живых
как бывает,–но едва ли
к той, что он привык...
перевод с польского Терджимана Кырымлы
V.
Ponad swierkow ciemne szczyty
Ksiezyc w gore wstal
I oswiecil parow skryty,
Gdzie mlodzieniec spal.
Zobaczyly tanecznice
Pod arkada drzew
Uspionego blade lice
I na sukniach krew.
Wiec zlatuja z lekka, z cicha
Kolo niego tuz,
Patrza blizej - nie oddycha,
Serce nie drzy juz!
W polotwartych oczach zgasnal
Wszelki zycia slad,
I poznaly, ze nie zasnal,
Lecz ze w boju padl.
Jak kochanki nad kochankiem
Duze leja lzy,
Skron mu wiencza kwiatow wiankiem
I piers myja z krwi...
Pieszczotami sennosc wieczna
Chca mu z czola zdjac,
Bytu trwalosc nadpowietrzna
Chca mu w piersi tchnac..
Adam Asnyk
Свидетельство о публикации №121072407722