***

V.
По-над соснами где замять
месяц встал в зенит–
и открыл укромный закут,
где безвестный спит.

Увидали танцовщицы
платье всё в крови,
а бедняга бледнолицый
словно бы убит.

Те спустились потихоньку–
бездыханный тот–
ой ли сердце бьётся? тронь-ка...
бедный, не живёт!

Те глаза ему закрыли–
людям не враги:
не уснул он, поостылый,
но в бою погиб.

Те оплакали, омыли
милого бойца,
цветом голову овили–
маску без лица.

И до жизни заласкали,–
до смерти живых
как бывает,–но едва ли
к той, что он привык...

перевод с польского Терджимана Кырымлы




V.
Ponad swierkow ciemne szczyty
Ksiezyc w gore wstal
I oswiecil parow skryty,
Gdzie mlodzieniec spal.

Zobaczyly tanecznice
Pod arkada drzew
Uspionego blade lice
I na sukniach krew.

Wiec zlatuja z lekka, z cicha
Kolo niego tuz,
Patrza blizej - nie oddycha,
Serce nie drzy juz!

W polotwartych oczach zgasnal
Wszelki zycia slad,
I poznaly, ze nie zasnal,
Lecz ze w boju padl.

Jak kochanki nad kochankiem
Duze leja lzy,
Skron mu wiencza kwiatow wiankiem
I piers myja z krwi...

Pieszczotami sennosc wieczna
Chca mu z czola zdjac,
Bytu trwalosc nadpowietrzna
Chca mu w piersi tchnac..

Adam Asnyk


Рецензии