***
Што працінаюць цемру здраднай ночы,
Жыве надзея... З ёй -- знікае страх
І поўніць радасць Беларусі вочы.
Чырвоны светлафор і белы снег
На вуліцы Купалы будзяць думкі.
Забойцы спяць... У іх трывожным сне
Хтось кайданкі чапляе ім на рукі.
Ім страшна жыць -- кранае думкі ноч.
Бяссонніца прабралася ў пакоі.
Той светлафор, нібыта востры нож,
Ні днём ні ноччу не дае спакою.
У Беларусі вырас той народ,
Які вясну пасля зімы абудзіць.
Сярод шыхтоў ліцвінаў-змагароў
Да волі крочаць не рабы, а людзі.
21.02.2021. Заслаўе
Свидетельство о публикации №121062400062