Паэзія -- мая пятля.
Паэзія -- мая пакута.
З'ядае думкі вершаў тля,
Спадзевы -- змрочны дзень ахутаў.
Паміж радкоў няма надзей.
Куды ні глянь -- паўсюль адхланне.
Чакаю я свой светлы дзень.
Чакаю з вечара да рання.
Каменне падае з гары.
Гудзіць у пашчы зеўры рэха.
Цячэ маўклівая Гарынь.
Няма буслоў на новых стрэхах.
Пусцее вёска без дзяцей.
Дажджы пакінулі Палессе.
Замкнёнасць думак -- чорны цень,
Што промні высеклі наверсе.
Як мне да неба дарасці,
Каб прачытаць у ценю словы?
Жыцця зямнога -- не спасціг,
А што спасціг, жыве без мовы.
Таму паэзія -- пятля.
Таму паэзія -- пакута.
З'ядае думкі вершаў тля.
Спадзевы -- змрочны дзень ахутаў.
27.05.2020. Заслаўе.
***
© Copyright: Валерий Познякевич, 2021
Свидетельство о публикации №121061403023
Свидетельство о публикации №121061403023
Рецензии