А небо катiт в Апшiрон!

Ну, гынды во ж, той фыркулёт

А небо будет зліться й зліться,
Пока всё хмуріца народ,
Шо жыд сыдыть коло корытца
І но на всё собі плюёт.

Мы тута верша сочыНылы,
Пока затМеніЕ ідёт.
А у Сочах всэ нылы й нылы б,
Шо фсе меніСры іс жыдов.

Да, в нас сыдеть жэ толька мішкы
На кажным троне гынды во.
І уш пашті шо пабедзілі зь
І на Украйне фсех жыдов. –

Да, блін, ты шо! Помілуй, Крішна!
Ведь гарыстуюць зары во,
Шо ты но й гонды всё мысыв бы
О тых во правідных звіров. –

А Ной сам хто жэ был-та, німыць?
Ну, а Адам? Вот то-то ж, клоп. –

Так ны срывай ля нам потоп.
Ныхай грымыть і пляшэ гром.
Онь како хмары чэшуть сонц!
І хто ж то гэтак іх напрог?

А!.. ты забувся, шо мы бог?
Бо ж хто во служыть но ва в Конь.

Такый во странный дівалог
Я вдруг вуслышял ва в ухшох.
Так я, шо, значыца, шызок?
Хі-ха! Хо-хо!

В ютубы ш так а во!


Рецензии