Жаль мне травинку, помятую в поле

Жаль мне
травинку,
помятую в поле,
ветку,
что сломлена,
попусту,
жаль,
небо,
зовущее в даль,
голубое…
только тревожная
эта печаль.

Тоже, как чудо,
нам это
подарено,
как же беречь
надо
это живьё,
ширь необъятная,
алое марево,
счастье земное
твоё и моё!..


Рецензии