Перевод на белорусский язык – Пётр Семинский
Калі мне хтосьці суха скажа:
«Любові быццам бы няма!»,
Яго я словам не абражу,
Спрачацца з гэткімі – дарма.
Пагляды любых палымнеюць
Яскравасцю, што зор ярчэй,
Вясновай іскрай душы грэюць
Пад промнем лёсавых надзей.
Яны як тысячы вясёлак,
У іх сто мораў новых мрой,
Дзе сэрца бачыць шчасця золак,
Праз водбліск радасці святой…
Мінак тады свой зменіць гоман:
Маўляў, хлусіў, прыхоўваў злосць,
Не меў ён рацыі ў той момант –
Каханне ў нашым свеце ёсць!
Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2015/04/10/9115
Ёсць!
© Copyright: Игорь Субботин Гродно, 2021
Свидетельство о публикации №121052703991
Свидетельство о публикации №121052703991
Рецензии