Далёкая

Ты была далёка, не сапраўды
Здавалась тое мне, што бег я сам
Па парапеце закаханасці
Да цябе – паўкроку заставалася –
Як доўга, але я праз восем год
Не адпусціў першую любоў.

Ты ляці далёка, мая чайка свабодная,
Ды для кагось свяці,
Ты мая зорка надзеі.
Ведай свет вачэй, душы, і сэрца,
І мяккіх рук.
Заўтра стане лепей і цішэй, як заўсёды...


Рецензии