Казимеж Тетмайер. Буря

Буря

Татранский вихрь– орлиный, снежный, резкий–
воймую всласть что степью неук резвый
так, словно за спиной крыла раскину–
и путы заземления отрину,

и понесусь в простор... Светило– в тучи,
жар-змей мелькнул– взгремела буря-круча,

и дождь-потоп. И в свастике огромной
воды, огня и ветра(*) не на милость
душа моя, запев военным горном,
исполнилась, очнулась, пробудилась–

и орлие крыла её умчали
в хаос крушащий, дикий, безначальный.

перевод с польского Терджимана Кырымлы
* трёхконечная свастика см. на флаге Республики Ингушетия, прим. перев.


Podczas burzy

Wciagam wicher, jak rumak, gdy na step wybiezy
Wicher od Tatr wiejacy, bystry, ostry, swiezy– –
Zda mi sie, ze potargam wszystkie ziemskie sidla,
Ze mi u ramion rosna dlugie orle skrzydla

I poniosa mie w przestwor... Slonce sie zachmurza,
Smignal z chmur waz plomienny, zahuczala burza,

Wodospadem deszcz lunal. W tym olbrzymim szturmie
Wichru, deszczu, piorunow: duszy mej muzyka
Budzi sie– glos w niej zagrzmial, jak w wojennej surmie,
Melodya ja napelnia szalona i dzika,

A skrzydla orle, co mi u ramion wyrosly,
W niszczacych poteg chaos dusze ma poniosly.
 
Kazimierz Przerwa-Tetmajer


Рецензии