Ты веди меня дорога...

Ты вядзі мяне дарога
Да той вёсачкі маёй,
Да кутка майго зямнога,
Каля рэчанькі малой.

Не хавай ад мяне змены,
Што збыліся над табой
Ты ж дала кавалак хлеба,
І для памяці маёй.

Каб ніколі не забыўся,
Я той Чэрвеньскай зямлі,
І вады яе напіўшысь,
Змог застацца назаўжды.

Каля лесу,каля поля,
Хаты родненькай сваёй,
Не забыць каб мог я мову,
Сваім сэрца в і душой.

Ты вядзі мяне дарога,
Аж да роднага сяла,
Да кутка майго зямнога,
Дзе матулечка жыла...
                22.04.2020.Н.А.Жабюк.


Рецензии