Добры дзень мая мiлая сяброука!
Для цябе у мяне маркоука…
Бачыш у яе чырвоны каляр,
Думаеш што пафарбавау яе маляр?
Не хапiла б у яго фарбау
Дзелi такiх вялiкix марбау…
На палях Беларусi цябе шмат…
Гэтай восенню цябе мы збiраем
I на фабрыкi адпрауляем.
Яны будуць перапрацоуку рабiць
I усю зiму цябе там сушыць!
I не толькi сушынай ты будзеш –
Загартуюць чырвоную фарбу
I зiмой пададуць к самавару.
Вось такiя згартуеш ты сiлы
Што с табой усе мужыкi будуць мiлы!
Ты давай мужыку яе з ранку,
Калi усхопiцца ён с пазаранку!
Зато ноччу не будзе бранку…
Будзеце i ты i мужык шчаслiвы,
Ды i мацi яго не нудлiва –
Будзе спацi яна вельмi крэпка,
Не спанадавiцца вам i прышчэпка,
Каб прышчапiць яе рот клiклiвы…
А мне с табоюй зайсцi у гэты сон церпялiвы…
29.03.2021
Маркоука...
© Copyright: Олег Красовский, 2021
Свидетельство о публикации №121032907534
Свидетельство о публикации №121032907534
Рецензии