Гуляла сонейка...
Камізэльку на сябе...
Выбег хуценька на ганак
Прыйшло ж сонца да мяне.
Мне ж сустрэць яго патрэбна...
Яму браму адчыніць,
На далонь акрайчык хлеба...
Не забыцца б падсаліць...
Ай,я яй...вось небарака...
Ледзьве сонца не праспаў,
То ад роспачы б заплакаў,
Што яго не сустракаў.
................
Дзянёк сонейка гуляла
Душу цешыла сабой,
«Ледзянцамі» частавала
Што звісалі нада мной.
І вадзіцаю крапіла
Каб мне сэрца падлячыць,
Ды прабавілася сілы
У краёчку родным жыць.
.............
Свидетельство о публикации №121031706677