Адашма

Олы  юлга чыксан заман,
Эйлэнмэ син кире артына.
Белеп бар, нинди сэбэб
Кая илтэ,  кая китэ сон
Максатлы озын юлларын.

Онытма син тамырынны,
Туган жирнен изге туфрагын.
Кунелендэ балкып  янсын,
Энкэеннен назлы карашлары,
Эткэеннен якты намуслары.

Адашма син олы юлларда,
Авыр булса, читкэ борылма.
Яхшы максат алып бара алга,
Еракларга дингез гизэргэ,
Хаваларда боек очарга.

Алып кайтсын туган якларга
Сою, шатлык сэбэплэре генэ.
Житсэндэ син ерак жирлэргэ,
Сакла уз теленне, ихлас диненне.
Адашма син, хич тэ югалма!

Фото Лилии Хасан.


Рецензии